نفروپاتی غشایی اولیه (Primary Membranous Nephropathy – PMN) یک بیماری خود ایمن و یکی از مهم‌ترین دلایل سندرم نفروتیک در بالغین می باشد. بیماری با تشکیل کمپلکس‌های ایمنی در غشای پایه گلومرولی مشخص می‌شود که نتیجه آن پروتئین اوری وابسته به کمپلمان و از دست دادن عملکرد کلیه می‌باشد. 70-80 درصد موارد بیماری به شکل ایدیوپاتیک یا اولیه بروز می‌کند. مشکل ثانویه (SMN) معمولا به دنبال یک بدخیمی، عفونت، مسمومیت دارویی و یا سایر اختلالات خود ایمن به عنوان مثال (SLE) ظهور می‌یابند .تشخیص افتراقی اشکال اولیه و ثانویه بیماری بسیار حیاتی است و انتخاب استراتژی درمانی مناسب را امکان پذیر می‌نماید. روش مرسوم برای تایید تشخیص، بیوپسی کلیوی است که یک روش تهاجمی محسوب می‌شود. اخیراً شناسایی اتوآنتی‌بادی‌های اختصاصی در سرم بیماران مبتلا، ابزاری حساس، اختصاصی و غیر تهاجمی را برای تشخیص فراهم نموده است. M-Type Phospholipase A2 Receptor درسطح پودوسیت های گلومرولی بیان می شوند. اتوآنتی‌بادی‌های ضد رسپتورهای فسفولیپاز A2 (PLA2R) یک مارکر بسیار اختصاصی برای PMN به حساب می‌آید. این آنتی‌بادی‌ها در تقریباً 75-70 درصد بیماران یافت می‌شوند. علاوه بر این تیتر آنتی‌بادی شاخصی از شدت و فعالیت بیماری می‌باشند. Anti-PLA2R در حال حاضر به عنوان یک پارامتر تشخیصی PMN از SMN، ارزیابی وضعیت بیماری و همچنین پیگیری درمان محسوب می‌شود .تیترهای بالای آنتی‌بادی با شانس کمتری از بهبود خود بخودی و درمان طولانی مدت و پیشرفت به سمت نارسایی کلیوی در ارتباط هستند. تیترهای پایین Anti-PLA2R نشان دهنده بهبود خود بخودی بیماری است. از سوی دیگر در بیش از 40% از بیماران PMN که پیوند کلیه دریافت کرده‌اند، عود مجدد بیماری گزارش شده است. حضور Anti-PLA2R به عنوان یک مارکر تشخیصی برای عود بیماری در این افراد به حساب می‌آید.
این تست چه زمانی در خواست می‌شود؟
- تشخیص گلومرولونفریت اولیه (PMN)
- تشخیص افتراقی نفروپاتی غشایی اولیه از ثانوی
نوع نمونه قابل اندازه‌گیری:
سرم، پلاسما
شرایط قبل آزمایش:
شرایط خاصی ندارد.
زمان تقریبی اعلام نتیجه:
یک روز
روش انجام:
ELISA
اسامی دیگر:
Anti Phospholipase A2 Receptor
عوامل احتمالی تداخل آزمایشگاهی:
- نتیجه تست به تنهایی جهت تشخیص بیماری کافی نمی باشد و می بایست در کنار سایر اطلاعات بالینی تفسیر گردد.
- تشخیص افتراقی PMN از SMN نباید با نتیجه یک تستAnti-PLA2R به تنهایی صورت بگیرد بلکه بایستی به همراه معاینات بالینی و سایر تست های آزمایشگاهی تشخیص افتراقی صورت گیرد.
- عدم وجود Anti-PLA2R در گردش خون ابتلا به PMN را رد نمی کند.
- همولیز شدید نمونه منجر به اختلال در صحت آزمایش می گردد.
- آلوده شدن نمونه، ذوب، فریز مکرر و قرار گرفتن نمونه در معرض گرما می تواند منجر به نتایج کاذب گردد.
پاسخ دهید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.